Gün olur…

Korkuyoruz

Kendi sessizliğimizi yaşıyoruz,

İçimizde fırtınalar kol gezerken.

Ağaçlar kökünden, çicekler topraktan kopmuşken,

Biz sessiz kalıyoruz!

Korkuyoruz belki de kaybetmekten,

Sessizliğin koruyuculuğunu,

Sükudun büyüsünü kaybetmekten…

Sonrasında kendimizi kaybetmekten,

Tekrar tekrar…

Baştan başa dönmekten,

Dünü, bugünü ve sonrasını

Yeni baştan okumaktan korkuyoruz…

Senden korkuyorum ben.

Benden korkuyorsun sen.

Bizden korkuyoruz biz…

Share

Leave a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

6 thoughts on “Korkuyoruz”