Kitap okurken not aldığım bazı güzel parçalar… Aslında daha uzun cümleler kurmak isterdim lakin, Gece Yolcuları’nın bir parçasında geçtiği gibi:”of demeye halim yok/ah demeye dilim yok/bakıp görecek gözüm yok!”.
“Hikaye sonunu size bırakıyor, Sonra diyorsunuz, Peki sonra ne oldu? Ne yapacaksın sonra ne olduğunu? Sana ne! diye tersliyor hikaye; hatta belki, Sonunu ben bilmiyorum, Ya sen biliyor musun? diye dalga geçiyor. Ya da Peki, sence ne oldu sonra? diye bir karşı soruyor. Ya da, omuz silkerek; hepsi bu kadar, diyor. Kusura bakma ama, hepsi bu kadar! Tıpkı hayat gibi! Hayatta da daha fazlası yok ki! ”
Murathan Mungan
(Adam Öykü, 16.Sayı, 1998)
Sordum kendi kendime ne yapılabilir çamurdan? Heykel / Acılardan? Aşk. Yoksulluklardan / Bir devrim bile yapılabilir.Ama hiçbirşey / Hiçbir şey yapılamaz ayrılıklardan…
Onat Kutlar
(Günlük Şiirler, Unutulmuş Kent, 1986)
