Kendi sessizliğimizi yaşıyoruz,
İçimizde fırtınalar kol gezerken.
Ağaçlar kökünden, çicekler topraktan kopmuşken,
Biz sessiz kalıyoruz!
Korkuyoruz belki de kaybetmekten,
Sessizliğin koruyuculuğunu,
Sükudun büyüsünü kaybetmekten…
Sonrasında kendimizi kaybetmekten,
Tekrar tekrar…
Baştan başa dönmekten,
Dünü, bugünü ve sonrasını
Yeni baştan okumaktan korkuyoruz…
Senden korkuyorum ben.
Benden korkuyorsun sen.
Bizden korkuyoruz biz…
Kitap okurken not aldığım bazı güzel parçalar… Aslında daha uzun cümleler kurmak isterdim lakin, Gece Yolcuları’nın bir parçasında geçtiği gibi:”of demeye halim […]
Bir alışveriş merkezinde (adını vermek uygun olmayabilir) bir süre önce karşılaştığım üzücü bir manzarayı sizlerle paylaşmak istiyorum. Resim gördüğünüz manzarayı görünce şaşırmadım […]
Üç yıl olmuş da geçmiş üstünden. Günler günler olmuş da unutulmuş kelamlar, yazılmak yerine kağıda, hep bir köşesine iliştirilmiş aklın. Her konudaki […]
Saymasını unutmayı diliyorum bazen, Çıktığım yolun ne kadar sürdüğünü, Daha ne kadar çok yolum olduğunu. Gittiğim yerde beni bekleyenleri değil de, Önüme […]
6 thoughts on “Korkuyoruz”
gerçekten çok güzel başarılarınızın devamını diliyorum
kardesim yine buyuledin beni. kalemide,kelamida ustun bir insansin.
çok sıradan 🙁
bu şairlik ruhu abinizden geçti sanırım 🙂 çok samimi bir şiir..
Hangi abimden bahsettiğini bilmesem de, kelimelere tutulmuş olmanın, kalıtımsal bir özellik olmadığını biliyorum. Keşke öyle olsaydı. O zaman şimdi Nazım Hikmet’in torunu, Necip Fazıl’ın yeğeni ya da başka bir üstadın başka başka temsilcilerine sahip olur, mesut olurduk Hayali bile güzel 🙂 Yorumun için teşekkür ederim.
nasıl bilmezsin hangi abin olduğunu şiir kitabı çıkartan artis abini 🙂 sen merak etme yeni Necip Fazıllar,yeni Nazım Hikmetler yetişmekte..Herzaman gidenlerin yerine gelenler mutlaka olur.(gidenleri aratmadıkları sürece sorun yok) 🙂 karamsar olma yani ok.